Prawo do odliczenia w pełnej wysokości podatku VAT naliczonego od wydatków, które są/zostaną poniesione w związku z organizacją wydarzenia, na które obowiązuje wstęp wolny

Interpretacja indywidualna

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 kwietnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 22 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia w pełnej wysokości podatku VAT naliczonego od wydatków, które są/zostaną poniesione w związku z organizacją Wydarzenia, na które obowiązuje wstęp wolny.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 23 czerwca 2025 r. (data wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Gminny Ośrodek Kultury i Sportu (dalej: GOKiS lub Wnioskodawca) jest samorządową instytucją kultury i stanowi zarejestrowanego na potrzeby na potrzeby podatku od towarów i usług (dalej również: VAT) podatnika VAT czynnego.

GOKiS swoją działalność realizuje w szczególności na podstawie ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej oraz ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych. Ustawa o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej nadaje samorządowym instytucjom kultury osobowość prawną. GOKiS w świetle przepisów ustawy o VAT stanowi odrębnego (niescentralizowanego) od Gminy podatnika VAT.

GOKiS został utworzony przez Gminę (dalej: Gmina) i został wpisany do rejestru instytucji kultury prowadzonego przez Gminę.

Zadania GOKiS zostały określone w statucie wprowadzonym uchwałą nr Rady Gminy z dnia 26 października 2006 r. w sprawie nadania statutu Gminnego Ośrodka Kultury i Sportu w (dalej: Statut).

Zgodnie z § 4 ust. 1 Statutu celem działania GOKiS jest pozyskiwanie i przygotowanie społeczeństwa do aktywnego uczestnictwa w życiu kulturalnym i sportowo – rekreacyjnym gminy. Jednocześnie stosownie do treści § 5 Statutu do podstawowych zadań GOKiS należy:

1) rozpoznanie, rozbudzenie i zaspakajanie potrzeb oraz zainteresowań kulturalnych;

2) edukacja kulturalna i wychowanie przez sztukę;

3) gromadzenie, dokumentowanie, tworzenie, ochrona i udostępnianie dóbr kultury;

4) tworzenie warunków do rozwoju amatorskiego ruchu artystycznego, folkloru i sztuki ludowej oraz zainteresowania wiedzą i sztuką;

5) popularyzacja zjawisk społecznego ruchu kulturalnego;

6) organizowanie działalności z zakresu sportu, wypoczynku i rekreacji ruchowej;

7) prowadzenie zadań inwestycyjnych, bieżącego utrzymania i wykorzystania obiektów będących w dyspozycji GOKiS;

8) kultywowanie obchodów świąt narodowych i okolicznościowych;

9) informowanie lokalnych mediów (radio, prasa) o prowadzonej działalności i organizowanych imprezach.

Powyższe zadania są/będą realizowane poprzez:....

GOKiS cyklicznie organizuje na terenie Gminy imprezę plenerową dla mieszkańców oraz osób odwiedzających pn. „....” (dalej: Wydarzenie). Wydarzenie jest/będzie kilkudniowe i jego celem jest m.in. promocja lokalnych produktów (w szczególności ....) oraz zwiększenie liczby turystów, co bezpośrednio przekłada się na wpływy z tytułu świadczonych przez GOKiS usług podlegających opodatkowaniu VAT. GOKiS pełni/będzie pełnić zatem funkcję organizatora tego Wydarzenia i jest/będzie ono związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

W ramach realizacji Wydarzenia, GOKiS ponosi/będzie ponosić wydatki, w szczególności na:

- plakaty, ulotki promujące Wydarzenie;

- koncerty zespołów muzycznych;

- ochronę podczas Wydarzenia;

- przygotowanie miejsc pod stanowiska handlowe, banery reklamowe;

- zaplecze sanitarne;

- nagrody za udział w konkursach;

- media (woda, energia elektryczna, etc.);

- wynajem sceny z nagłośnieniem i oświetleniem.

Wydatki na realizację Wydarzenia są/będą dokumentowane za pomocą faktur VAT wystawianych na GOKiS przez dostawców/usługodawców, na których GOKIS jest/będzie oznaczony jako nabywca przedmiotowych towarów i usług, w tym z podaniem NIP.

GOKiS odpłatnie udostępnia/będzie udostępniał stanowiska handlowe i powierzchnie reklamowe podczas Wydarzenia na rzecz przedsiębiorców i organizacji zainteresowanych udziałem w Wydarzeniu. Odpłatne udostępnienie takiego stanowiska handlowego/powierzchni reklamowej podczas Wydarzenia jest/będzie dokumentowane za pomocą faktur VAT wystawianych przez GOKiS na wystawców z wykazaną kwotą VAT należnego. Przedmiotowe usługi nie podlegają/nie będą podlegać zwolnieniu z VAT.

GOKiS podkreśla, że Wydarzenie jest/będzie związane z działalnością podlegającą opodatkowaniu VAT w postaci odpłatnego udostępnienia stanowisk handlowych/powierzchni reklamowej.

Wnioskodawca informuje jednocześnie, że w Wydarzeniu w zeszłym roku (2024 r.) wzięło udział dwukrotnie więcej osób niż jest mieszkańców samej Gminy, co zwiększa zainteresowane wystawców i przekłada się na zwiększenie dochodów w związku ze świadczonymi przez GOKiS usługami.

Tym samym dla Wnioskodawcy organizacja Wydarzenia jest/będzie związana w szczególności z uzyskaniem wpływów z tytułu świadczonych usług udostępniania stanowisk handlowych/powierzchni reklamowej. W skali działalności prowadzonej przez GOKiS wpływy z tytułu tych usług stanowią znaczną część dochodów GOKiS.

Mając na uwadze powyższe, pomimo, iż wstęp na Wydarzenie jest/będzie nieodpłatny, to większa liczba odwiedzających bezpośrednio przełoży się na zwiększenie wpływów ze świadczonych przez GOKiS usług. Im więcej bowiem uczestników Wydarzenia, tym większa liczba podmiotów zainteresowanych usługami w zakresie udostępniania stanowisk handlowych oraz powierzchni reklamowej.

W uzupełnieniu wniosku na poszczególne pytania wskazali Państwo odpowiednio:

1. Czy organizacja przez Państwa imprezy plenerowej pn. „....” dla mieszkańców oraz osób odwiedzających związana jest/będzie z prowadzoną przez Państwo działalnością statutową?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

Tak, organizacja imprezy plenerowej pn. „....” dla mieszkańców oraz osób odwiedzających związana jest/będzie z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością statutową.

Jednocześnie organizacja imprezy jest związana z prowadzoną działalnością gospodarczą, gdyż działalność statutowa może jednocześnie stanowić działalność gospodarczą. Instytucje kultury mogą bowiem prowadzić działalność gospodarczą, w sytuacji, gdy ma ona na celu wspieranie i realizację zadań statutowych.

2. Do jakich czynności wykorzystują/będą wykorzystywali Państwo towary i usługi związane z organizacją imprezy plenerowej, o której mowa we wniosku, tj.:

a) do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług,

b) do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług,

c) do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

Wnioskodawca wykorzystuje/będzie wykorzystywał towary i usługi związane z organizacją imprezy plenerowej, o której mowa we wniosku do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

3. Czy podczas imprezy plenerowej pn. „....”, poza odpłatnym udostępnianiem stanowisk handlowych i powierzchni reklamowych na rzecz przedsiębiorców i organizacji zainteresowanych udziałem w Wydarzeniu, dokonują/będą Państwo dokonywali innych dostaw towarów lub świadczenia usług. Jeżeli tak, to jakich i proszę o wskazanie czy są/będą to czynności:

a) opodatkowane podatkiem od towarów i usług,

b) zwolnione od podatku od towarów i usług,

c) niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, podczas imprezy plenerowej pn. „....”, poza odpłatnym udostępnianiem stanowisk handlowych i powierzchni reklamowych na rzecz przedsiębiorców i organizacji zainteresowanych udziałem w Wydarzeniu, Wnioskodawca nie dokonuje/nie będzie dokonywał innych dostaw towarów lub świadczenia usług.

4. Czy towary i usługi związane z organizacją imprezy plenerowej są/będą wykorzystywane przez Państwa:

a) do celów prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniuustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775)?

b) do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług?

c) zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

W opinii Wnioskodawcy, towary i usługi związane z organizacją imprezy plenerowej są/będą wykorzystywane do celów prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775).

5. W sytuacji, gdy towary i usługi związane z organizacją imprezy plenerowej są/będą wykorzystywane przez Państwa zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, jak i do celów innych, niż działalność gospodarcza, to czy istnieje/będzie istniała możliwość przyporządkowania wydatków w całości do celów działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

Nie dotyczy.

6. Czy towary i usługi związane z organizacją imprezy plenerowej są/będą wykorzystywane przez Państwa w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz do czynności zwolnionych od podatku VAT?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

Towary i usługi związane z organizacją imprezy plenerowej są/będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

7. W przypadku, gdy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej towary i usługi związane z organizacją imprezy plenerowej są/będą wykorzystywane zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz do czynności zwolnionych od podatku VAT, to należy wskazać, czy mają/będą Państwo mieli obiektywną możliwość odrębnego przyporządkowania kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT i z czynnościami zwolnionymi od podatku VAT?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

Nie dotyczy.

8. Ile wynosi Państwa prewspółczynnik, ustalony zgodnie zUstawa z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz.U. z 2025 r., poz. 775) ustawy?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

Prewspółczynnik ustalony zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT wynosi na 2025 r. 15%.

9. W sytuacji, gdy ww. prewspółczynnik nie przekroczy 2%, to należy wskazać czy uznają Państwo, iż wynosi on 0%?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

Nie dotyczy.

10. Ile wynosi Państwa proporcja, ustalona zgodnie z ustawy?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

Proporcja, ustalona zgodnie z art. 90 ust. 2 – ust. 9a ustawy o VAT wynosi 100%.

11. W sytuacji, gdy ww. proporcja nie przekroczy 2%, to należy wskazać czy uznają Państwo, iż wynosi ona 0%?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

Nie dotyczy.

Pytanie: Czy Wnioskodawcy przysługuje/będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego do wydatków, które są/zostaną poniesione w związku z organizacją Wydarzenia w pełnej wysokości?

Państwa stanowisko w sprawie

Wnioskodawcy przysługuje/będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z organizacją Wydarzenia w pełnej wysokości.

W ocenie Wnioskodawcy, o opodatkowaniu VAT danej czynności można mówić wówczas, gdy spełnione są następujące przesłanki:

- wchodzi ona w przedmiotowy zakres ustawy o VAT (kryterium przedmiotowe) oraz

- jest wykonywana przez podatnika VAT, działającego w takim charakterze (kryterium podmiotowe).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast art. 7 ust. 1 tej ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie zaś do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

W konsekwencji, mając na uwadze, że odpłatne udostępnianie stanowisk handlowych oraz powierzchni reklamowanej w ramach Wydarzenia nie stanowią dostawy towarów, zdaniem GOKiS stanowią one odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, niepodlegające zwolnieniu z VAT.

Tożsame stanowisko zostało również potwierdzone przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w m.in. interpretacji indywidualnej z dnia 21 kwietnia 2020 r. sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.198.2020.2.MSU w której wskazał, że: „Podsumowując, zawarcie umowy na usytuowanie tablic reklamowych na obiektach (np. ogrodzeniach) i nieruchomościach gruntowych stanowiących własność Gminy, w świetle ustawy, należy kwalifikować jako usługę reklamy, dla której obowiązek podatkowy powstaje na podstawie art. 19a ust. 1, jeśli jest płacona jednorazowo za cały okres trwania umowy lub na podstawie art. 19a ust. 1 w związku z ust. 3 ustawy, jeśli umowa zawierana jest na określony czas i zawiera następujące po sobie terminy rozliczeń.”.

Stosownie natomiast do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, za podatników uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

GOKiS stanowi czynnego podatnika VAT, który jednocześnie stanowi odrębny od Gminy podmiot, tj. niepodlegający centralizacji rozliczeń VAT. W związku z organizacją Wydarzenia, GOKiS pełni/będzie pełnić rolę organizatora, który w związku z odpłatnym udostępnianiem stanowisk handlowych/powierzchni reklamowej jest/będzie zobowiązany do rozliczenia VAT należnego.

Zgodnie zustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z treści tej regulacji wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom podatku VAT w sytuacji, gdy towary i usługi, przy nabyciu których został naliczony podatek, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W zaistniałej sytuacji, ponoszone przez GOKiS wydatki związane z organizacją Wydarzenia będą miały związek ze świadczoną usługą udostępniania stanowisk handlowych/powierzchni reklamowej.

Usługi te, jak Wnioskodawca wykazał powyżej, są/będą czynnościami podlegającymi opodatkowaniu VAT i niekorzystającymi ze zwolnienia z tego podatku.

W konsekwencji w opinii Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, że pomiędzy wydatkami na realizację Wydarzenia a wykonywanymi usługami w zakresie odpłatnego udostępniania stanowisk handlowych/powierzchni reklamowych istnieje/będzie istnieć ścisły związek, GOKiS przysługuje/będzie przysługiwać prawo do pełnego odliczenia VAT naliczonego, który będzie wykazywany na fakturach dokumentujących wydatki poniesione w tym zakresie.

Co istotne, wpływy z tytułu świadczonych przez GOKiS usług w zakresie odpłatnego udostępniania stanowisk handlowych/powierzchni reklamowej podczas Wydarzenia są/będą znaczne, co stanowi również argument za tym, iż jego organizacja jest/będzie związana w pełni z działalnością podlegającą opodatkowaniu VAT. Owszem, wstęp na Wydarzenie jest/będzie nieodpłatny, ale to zasadniczo wpływa na zwiększenie zainteresowania usługami w zakresie udostępniania stanowisk handlowych/powierzchni reklamowych.

Tym samym wydatki ponoszone przez GOKiS na organizację Wydarzenia są/będą związane z działalnością opodatkowaną VAT, tj. bezpośrednio skutkują/będą skutkować zwiększeniem dochodów z tytułu świadczonych usług udostępniania stanowisk handlowych/powierzchni reklamowej - co przekłada się na zwiększenie VAT należnego.

Stanowisko GOKiS znajduje potwierdzenie w m.in. wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 lipca 2020 r. sygn. I FSK 473/18, w którym sąd wskazał, że: „W rezultacie należy zgodzić się z Sądem pierwszej instancji, że zarówno z wniosku o udzielenie interpretacji, jak i jego uzupełnienia z dnia 3 marca 2017 r., wynika, że usługi nieodpłatne świadczone były w związku z prowadzoną przez M. działalnością gospodarczą.

Skarżący jednoznacznie wskazał, że porównując cele i obowiązki wynikające z ustawy o muzeach z prowadzoną sprzedażą, można powiedzieć, że są ze sobą powiązane i mają na celu nie tylko promowanie zasobów dziedzictwa kulturowego posiadanego przez M., upowszechnianiu wiedzy o kulturze i tradycji, a także zapewnieniu niezbędnej promocji i reklamy M.

Podkreślano, że wszystkie wymienione we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej czynności nieodpłatne mają charakter promocyjny i marketingowy, co umożliwia poszerzenie grona zwiedzających odpłatnie M. i jednocześnie zwiększa dochody ze sprzedaży pamiątek i wydawnictw muzealnych.

Zasadnie wskazał zatem Sąd pierwszej instancji, że skarżący przedstawił wystarczającą argumentację na poparcie swojego stanowiska. Wykazał bowiem, że organizowane nieodpłatnie imprezy mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, tj. wykonywane są w ramach działalności promocyjnej i marketingowej w celu zwiększenia sprzedaży opodatkowanej. Trafnie zauważył także Sąd pierwszej instancji, że w zaskarżonej interpretacji organ nie przedstawił spójnej argumentacji przeciwstawiającej się stanowisku wnioskodawcy.

Twierdzenia organu są w tym zakresie niekonsekwentne. Z jednej strony organ uznał bowiem za wykonywane w ramach działalności gospodarczej nieodpłatne wstępy do M., które z pewnością można zaliczyć do zadań statutowych w świetle art. 2 ustawy z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach. W pozostałym zakresie odmówił jednak uznania nieodpłatnych czynności za związane z wykonywaną działalnością gospodarczą.

W tym kontekście za bezpodstawne uznać należy stanowisko organu, w myśl którego działalność M. polegająca na organizowaniu nieodpłatnych imprez nie jest podejmowana w celu zwiększenia przychodu i w związku z tym nie jest wykonywana w ramach działalności gospodarczej, o której mowa wustawy o PTU.”.

Wnioskodawca zaznacza, że stanowisko odmienne od przedstawionego powyżej pozostawałoby w sprzeczności z fundamentalną zasadą opodatkowania VAT, jaką jest zasada neutralności tego podatku, podkreślana wielokrotnie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: Trybunał lub TSUE) oraz polskich sądów administracyjnych.

Przykładowo, GOKiS przytacza orzeczenie TSUE w sprawie C-37/95 Ghent Coal, w którym Trybunał stwierdził, że „Prawo do odliczenia zostało wprowadzone, aby całkowicie uwolnić przedsiębiorcę od kosztów VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w toku jego działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej konsekwentnie zapewnia, że każda działalność gospodarcza, niezależnie od jej celu i efektu, pod warunkiem, że sama podlega VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny.”

Zdaniem GOKiS, nie powinien być on traktowany inaczej/mniej korzystnie niż inne podmioty gospodarcze, dokonujące sprzedaży opodatkowanej VAT i korzystające w związku z tym z prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie towarów/usług niezbędnych w celu wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Skoro GOKiS jako czynny podatnik VAT zobowiązany jest uiszczać VAT należny z tytułu świadczonych usług, powinien on mieć prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków warunkujących możliwość ich świadczenia.

W związku z powyższym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przysługuje mu/przysługiwać mu będzie prawo do pełnego odliczenia VAT naliczonego od wydatków związanych z organizacją Wydarzenia.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisemustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w ustawy, w świetle którego:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wskazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Ta zasada wyklucza możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Wyrażoną wustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte m.in. w art. 86 ust. 2a ustawy, zgodnie z którym:

W przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści ustawy:

Sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1) zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz

2) obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

W myśl ustawy:

Przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

1) średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;

2) średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;

3) roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;

4) średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.

Zgodnie z art. 86 ust. 2d ustawy:

W celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.

Art. 86 ust. 2e ustawy stanowi:

Podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo. Podatnik jest obowiązany zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego o przyjętych danych wyliczonych szacunkowo w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten sposób określenia proporcji został zastosowany po raz pierwszy, nie później jednak niż w dniu przesłania ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3.

Z regulacji art. 86 ust. 2f ustaw wynika, że:

Przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.

Stosownie do art. 86 ust. 2g ustawy:

Proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a, 10 i 10c-10g stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 86 ust. 2h ustawy:

W przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji.

Jak stanowi art. 86 ust. 22 ustawy:

Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Na podstawie powyższej delegacji zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników(t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 999), zwane dalej rozporządzeniem.

Na mocy § 1 rozporządzenia:

Rozporządzenie:

1) określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji”;

2) wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji.

Podatnikami, do których odnoszą się przepisy zawarte w rozporządzeniu, są jednostki samorządu terytorialnego, samorządowe instytucje kultury, państwowe instytucje kultury, uczelnie publiczne, instytuty badawcze.

Rozporządzenie wprowadza wzory, według których będą wyznaczane sposoby określenia proporcji, uznane za najbardziej odpowiadające specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć. Zaproponowane metody mają charakter „obrotowy”, polegający na ustaleniu udziału „obrotów” z tytułu działalności gospodarczej w całkowitym „obrocie” z tytułu działalności gospodarczej oraz działalności pozostającej poza sferą VAT.

Jak wyżej wskazano, wśród wymienionych w rozporządzeniu podmiotów Minister Finansów wskazał samorządowe instytucje kultury.

Stosownie do§ 4 ust. 1 rozporządzenia:

W przypadku samorządowej instytucji kultury, jako sposób określenia proporcji uznaje się sposób ustalony według wzoru:

X = A x 100/P

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

X – proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej,

A – roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez samorządową instytucję kultury,

P – przychody wykonane samorządowej instytucji kultury.

Według § 2 pkt 4 ww. rozporządzenia:

ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o obrocie – rozumie się przez to podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5 ustawy, w zakresie:

a) dokonywanych przez podatników:

- odpłatnych dostaw towarów na terytorium kraju,

- odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju,

- eksportu towarów,

- wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

b) odpłatnych dostaw towarów lub świadczenia usług poza terytorium kraju, które podlegałyby opodatkowaniu podatkiem gdyby były wykonywane na terytorium kraju.

Stosownie do § 8 rozporządzenia:

W celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w § 3-7, mogą być przyjęte dane za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy.

Powołany wyżejustawy będzie mieć zatem zastosowanie wyłącznie do sytuacji, w której nabywane towary i usługi, wykorzystywane będą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, w sytuacji gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie będzie możliwe.

Przepis ten wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Zgodnie z tą normą w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5), w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej. Podkreślenia wymaga, że dla stwierdzenia czy działalność lub transakcje stanowią „cele inne niż związane z działalnością gospodarczą” znaczenie ma, czy mieszczą się one w przedmiocie działalności danej jednostki.

Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej przepisami art. 15 ust. 2 i 3 ustawy. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania VAT (np. otrzymanie odszkodowań umownych czy odsetek za nieterminowe dokonywanie płatności od kontrahentów, sprzedaż wierzytelności „trudnych” itp.). „Towarzyszą” one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą.

Za czynności zrównane z czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej uznaje się także nieodpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste, w przypadkach o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy. Uzasadnia to fakt, że chociaż czynności te z definicji nie mają związku z działalnością gospodarczą, w przypadkach określonych w tych przepisach następuje obowiązek naliczenia VAT.

Natomiast przez wykorzystanie towarów i usług do celów innych niż działalność gospodarcza rozumie się wykorzystanie tych towarów i usług w sferze działalności danego podmiotu niebędącej działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatna działalność statutowa).

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza” na potrzeby podatku od towarów i usług zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Płaszczyzna działalności podmiotów będących podatnikami podatku od towarów i usług, o czym świadczy zdanie drugie art. 15 ust. 2 ustawy, opierać się musi na działalności podejmowanej w szczególności w sposób ciągły w celach zarobkowych, w ramach prowadzonego przez nich profesjonalnego obrotu gospodarczego.

Z powyższych przepisów wynika, że obowiązkiem podatnika jest przypisanie konkretnych wydatków do określonych rodzajów działalności (opodatkowanej i niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT), z którymi wydatki te są związane. Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji.

Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej podatnika. Brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do podatku naliczonego związanego z zakupem towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi.

W przypadku zakupów towarów i usług wykorzystywanych przez podatnika zarówno do celów działalności gospodarczej, jak i do celów pozostających poza taką działalnością, których podatnik nie potrafi bezpośrednio przyporządkować w całości do działalności gospodarczej, podatnik winien dokonać odliczenia podatku naliczonego zawartego w ich cenie, zgodnie z zasadami określonymi w art. 86 ust. 2a i następne ustawy.

Zasady prowadzenia samorządowej jednostki kultury określa m.in ustawa z dnia 25 października 1991 r.Ustawa z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (tekst jedn.: Dz.U. z 2024 r., poz. 87)(t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 87).

W świetle art. 9 ust. 1 powyższej ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:

Jednostki samorządu terytorialnego organizują działalność kulturalną, tworząc samorządowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym.

Z kolei w myśl art. 9 ust. 2 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:

Prowadzenie działalności kulturalnej jest zadaniem własnym jednostek samorządu terytorialnego o charakterze obowiązkowym.

Na mocy art. 9 ust. 3 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:

Instytucje kultury, dla których organizatorami są jednostki samorządu terytorialnego, mogą otrzymywać dotacje celowe na zadania objęte mecenatem państwa, w tym dotacje celowe na finansowanie lub dofinansowanie kosztów realizacji inwestycji, z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego.

Jak wynika z zacytowanego przepisu art. 86 ust. 2a ustawy prewspółczynnik jest stosowany w sytuacji, gdy:

- nabyte towary i usługi są wykorzystywane zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza,

- przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe.

Z okoliczności sprawy wynika, że przedmiotem Państwa działalności, jako samorządowej instytucji kultury jest (zgodnie ze statutem wprowadzonym uchwałą nr .... Rady Gminy z dnia 26 października 2006 r.):

1) rozpoznanie, rozbudzenie i zaspakajanie potrzeb oraz zainteresowań kulturalnych;

2) edukacja kulturalna i wychowanie przez sztukę;

3) gromadzenie, dokumentowanie, tworzenie, ochrona i udostępnianie dóbr kultury;

4) tworzenie warunków do rozwoju amatorskiego ruchu artystycznego, folkloru i sztuki ludowej oraz zainteresowania wiedzą i sztuką;

5) popularyzacja zjawisk społecznego ruchu kulturalnego;

6) organizowanie działalności z zakresu sportu, wypoczynku i rekreacji ruchowej;

7) prowadzenie zadań inwestycyjnych, bieżącego utrzymania i wykorzystania obiektów będących w dyspozycji GOKiS;

8) kultywowanie obchodów świąt narodowych i okolicznościowych;

9) informowanie lokalnych mediów (radio, prasa) o prowadzonej działalności i organizowanych imprezach.

W ramach działalności statutowej Państwa Ośrodek organizuje imprezę plenerową pn. „...” dla mieszkańców oraz osób odwiedzających. Wydarzenie jest/będzie kilkudniowe i jego celem jest m.in. promocja lokalnych produktów (w szczególności truskawki) oraz zwiększenie liczby turystów, co bezpośrednio przekłada się na wpływy z tytułu świadczonych przez GOKiS usług podlegających opodatkowaniu VAT. Podkreślili Państwo, że Wydarzenie jest/będzie związane z działalnością podlegającą opodatkowaniu VAT, w postaci odpłatnego udostępnienia stanowisk handlowych/powierzchni reklamowej. Przy czym, wskazali Państwo również, że wstęp na Wydarzenie jest/będzie nieodpłatny.

W świetle tych okoliczności należy uznać, że zakupione przez Państwa Ośrodek towary i usługi związane z organizacją bezpłatnej imprezy plenerowej pn. „….” służą/będą służyły zarówno celom prowadzonej przez Państwa Ośrodek działalności gospodarczej, jak i celom innym niż działalność gospodarcza, związanym z realizacją Państwa zadań statutowych. W ramach imprezy plenerowej pn. „….” są/będą bowiem wykonywane zarówno czynności opodatkowane, jak i czynności niepodlegające opodatkowaniu VAT. Jak Państwo wskazali, impreza plenerowa pn. „….” - na którą wstęp jest nieodpłatny - służy promocji lokalnych produktów (w szczególności truskawki) oraz zwiększeniu liczby turystów. Niewątpliwie może wpływać to na wzrost przychodów z tytułu opodatkowanych usług świadczonych przez Państwa instytucję, to jednak nie można uznać, ze wydarzenie to służy wyłącznie działalności opodatkowanej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Bowiem tego rodzaju wydarzenie realizuje także Państwa cele statutowe jako instytucji kultury, które wykraczają poza działalność gospodarczą.

Nie można się zatem zgodzić z Państwem, że organizacja przedmiotowej imprezy plenerowej jest/będzie wykonywana wyłącznie w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i ma/będzie miała ona wpływ jedynie na zwiększenie dochodów z tytułu świadczonych usług udostępniania stanowisk handlowych/powierzchni reklamowych.

Przedstawiony opis sprawy wskazuje bowiem, że głównym celem Państwa działalności jako instytucji kultury (zgodnie ze statutem) jest szeroko pojęta popularyzacja kultury. Ponadto sami Państwo wskazali we wniosku, że wstęp na wydarzenie jest nieodpłatny.

Tym samym, bezpłatna impreza plenerowa organizowana przez Państwa Ośrodek ma nie tylko zachęcić potencjalnych uczestników do odwiedzenia Państwa Ośrodka, a przez to zwiększenia sprzedaży opodatkowanej, ale również ma/będzie miała na celu popularyzację Państwa działalności jako samorządowej instytucji kultury zajmującej się m.in. edukacją kulturalną i wychowaniem przez sztukę czy gromadzeniem, dokumentowaniem i tworzeniem dóbr kultury.

Przedmiotowa impreza plenerowa, na którą Państwa Ośrodek oferuje darmowe wejście, może przyczynić się do zwiększenia zainteresowania działalnością Państwa Ośrodka, a w rezultacie pośrednio wpłynąć na wzrost przychodów z tytułu opodatkowanych usług świadczonych przez Państwa, ale nie powoduje to, że wszystkie podejmowane przez Państwa działania w ramach tego wydarzenia stanowią działalność gospodarczą. Państwa Ośrodek, organizując nieodpłatną imprezę plenerową, o której mowa we wniosku, prowadzi również działania upowszechniające kulturę w szerokim tego pojęcia znaczeniu, czyli realizuje cele statutowe, do których jako instytucja kultury został powołany.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa wskazania wymaga, że przysługuje/będzie przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakupy towarów i usług w związku z realizacją imprezy plenerowej pn. „….” jedynie w zakresie, w jakim te towary i usługi służą/będą służyć do wykonywania przez Państwa czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Dokonując odliczenia kwot podatku naliczonego, w pierwszej kolejności powinni Państwo dokonać ich alokacji do konkretnych kategorii czynności. Gdy takie wyodrębnienie jest/będzie możliwe, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, przysługuje/będzie Państwu przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej.

W sytuacji, gdy nie mają/nie będą mieli Państwo możliwości przypisania poniesionych wydatków w całości do działalności gospodarczej, wówczas nie mają/nie będą Państwo mieli możliwości odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości i będą Państwo zobowiązani stosować prewspółczynnik, o którym mowa w art. 86 ust. 2a i następne ustawy z uwzględnieniem przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z 17 grudnia 2015 r.

A zatem stwierdzić należy, w zakresie wydatków, które są/zostaną poniesione w związku z organizacją Wydarzenia, na które obowiązuje wstęp wolny, przysługuje/będzie przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków w części, w jakiej podatek ten związany jest/będzie z wykonywanymi przez Państwa czynnościami opodatkowanymi. Prawo to – w zależności od możliwości dokonania alokacji wydatków związanych z organizacją tej imprezy – mogą/będą Państwo mogli zrealizować w sposób przedstawiony wyżej. Zauważyć przy tym należy, że uprawnienie do odliczenia podatku naliczonego mogą/będą mogli Państwo zrealizować, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy.

Wobec powyższego Państwa stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

- stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia,

- zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.