Postanowienie

Zarządzeniem z [...] r. Wójt Gminy S., działając na podstawie art. 30 ust. 2 pkt 5 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2024 r. poz. 1465), art. 15 ust. 1 i ust. 6 pkt 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r.(Dz. U. z 2024 r. poz. 87 – u.o.p.d.k.) oraz art. 70 w zw. z art. 52 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r.Ustawa z 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz.U. z 2025 r., poz. 277)(Dz. U. z 2025 r. poz. 277), odwołał J. J. (skarżący) ze stanowiska Dyrektora Gminnego Ośrodka Kultury w S. z dniem 31 lipca 2025 r.

W skardze z 27 maja 2025 r. wywiedzionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie na zarządzenie z [...] r. pełnomocnik skarżącego wniósł o stwierdzenie jego nieważności. Wskazał, że w zarządzeniu o odwołaniu skarżącego jako podstawę prawną podano art. 15 ust. 1 u.o.p.d.k. mimo, że nie zasięgnięto opinii stowarzyszeń zawodowych i twórczych. Ponadto, w zarządzeniu jako podstawę odwołania podanou.o.p.d.k.

Przepis ten wskazuje, że odwołanie Dyrektora instytucji kultury możliwe jest na jego prośbę. Skarżący nie kierował żadnych próśb o to by go odwołać ze stanowiska. Podana podstawa jest więc nieprawdziwa i wprowadza w błąd. Dodatkowo podniósł, że w zarządzeniu wskazano podstawę rozwiązania stosunku pracy zUstawa z 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz.U. z 2025 r., poz. 277)Kodeksu pracy - pracodawca może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika w razie ciężkiego naruszenia przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych. Organ nie wskazał na czym te naruszenie rzekomo miało polegać. Jest to przyczyna nieprawdziwa i uderzającą w skarżącego.

Zarządzeniem z [...] r. Wójt Gminy S., na podstawieUstawa o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz.U. z 2025 r., poz. 1153)ustawy o samorządzie gminnym, uchylił własne zarządzenie Nr [...] z dnia [...] r. w sprawie odwołania Dyrektora Gminnego Ośrodka Kultury w S. (§ 1). Wskazał, że zarządzenie wchodzi w życie z dniem podpisania z mocą obowiązującą od dnia 30 kwietnia 2025 r. (§ 2).

W odpowiedzi na skargę z 30 czerwca 2025 r. pełnomocnik organu wniósł o umorzenie postępowania jako bezprzedmiotowego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 161 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2024 r. poz. 935 - p.p.s.a.), sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, gdy postępowanie z innych przyczyn, niż cofnięcie skargi lub śmierć strony, stało się bezprzedmiotowe.

Bezprzedmiotowość postępowania sądowoadministracyjnego "z innych przyczyn" w rozumieniu powołanego przepisu zachodzi wtedy, gdy w toku postępowania, a przed wydaniem wyroku, przestaje istnieć przedmiot zaskarżenia (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 października 2005 r., sygn. akt II OSK 85/05 LEX nr 188791). Taka sytuacja zaistnieje wówczas, gdy zaskarżony akt zostanie pozbawiony bytu prawnego, na skutek m.in. uchylenia tego aktu.

Z opisaną sytuacją mamy do czynienia w niniejszej sprawie, bowiem zarządzenie Wójta Gminy S. z [...] r., będące przedmiotem niniejszego postępowania sądowoadministracyjnego, zostało wyeliminowane z obrotu prawnego na mocy zarządzenie Wójta Gminy S. z 10 czerwca 2025 r. Ponadto, jak wynika z § 2 zarządzenia Wójta Gminy S. z 10 czerwca 2025 r. weszło ono w życie z dniem podpisania z mocą obowiązującą od dnia 30 kwietnia 2025 r., więc wyeliminowane zarządzenie nie wywołało skutków prawnych.

W konsekwencji, wydanie nowego zarządzenia, które eliminuje z obrotu prawnego zarządzenie będące przedmiotem skargi do sądu, powoduje konieczność umorzenia postępowania sądowoadministracyjnego, bowiem wyeliminowanie zaskarżonego aktu z obrotu prawnego przez organ sprawia, że sąd zostaje pozbawiony przedmiotu kontroli. Bezprzedmiotowe staje się postępowanie sądowe, co w świetle art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a. daje podstawę do jego umorzenia. Z uwagi na powyższe, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie umorzył postępowanie sądowe w przedmiotowej sprawie na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a.

O zwrocie kosztów postępowania sąd orzekł na mocy art. 200 i art. 205 § 2 p.p.s.a. w związku z § 14 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1935). Na wysokość tych kosztów składa się uiszczony wpis od skargi w kwocie 300 zł oraz wynagrodzenie pełnomocnika i wysokość opłaty od udzielonego pełnomocnictwa.