Warsztaty ceramiczne prowadzone przez samorządową instytucję kultury - zwolnienie z podatku VAT

Interpretacja indywidualna

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 kwietnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 11 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w kwestii zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawieart. 43 ust. 1 pkt 33ustawy prowadzonych przez Państwa warsztatów ceramiki. Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 19 maja 2025 r. (wpływ 19 maja 2025 r.) oraz pismem z 21 maja 2025 r. (wpływ 22 maja 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

K jest samorządową instytucją kultury, której organizatorem jest Gmina X. Podmiot jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Do podstawowych zadań K należy między innymi: organizacja imprez kulturalnych, prowadzenie zajęć w ramach sekcji i kół zainteresowań, organizacja koncertów, wystaw czy konkursów, zaspokajanie lokalnych potrzeb w zakresie kultury, wspieranie amatorskiego ruchu artystycznego, tworzenie warunków do rozwoju twórczości ludowej, współpraca z lokalnymi twórcami kultury. K działa w oparciu o Statut i Regulamin organizacyjny.

Warsztaty ceramiki kierowane są zajęciami grupowymi. Prowadzone są zarówno dla dzieci, młodzieży, jak i dla osób dorosłych. Zajęcia sekcji ceramicznej mają celu kształcenie wyobraźni przestrzennej, kształcenie zdolności manualnych, rozwój osób szczególnie utalentowanych, a także pobudzanie kreatywności i twórczości. Sekcja ceramiczna jest także doskonałą terapią dla osób z niepełnosprawnościami. Uczestnicy zajęć poznają techniki oraz elementy twórczości ludowej.

W celu wyświadczenia usługi realizuje następujące czynności:
- prowadzenie zajęć sekcji ceramicznej,
- organizacja materiałów do pracy,
- doradztwo w procesie twórczym,
- pomoc w doborze odpowiednich technik,
- tworzenie przedmiotów artystycznych i użytkowych,
- wypalanie na biskwit,
- pomoc w procesie szkliwienia,
- wypalanie końcowe,
- katalogowanie prac w postaci fotograficznej,
- wystawa prac na terenie instytucji.

Warsztaty prowadzi Dyrektor K. Uczestnictwo w warsztatach jest odpłatne, gdzie zasadniczym kosztem jest wartość wykorzystanego materiału. Opłatę za udział rodzic/opiekun/uczestnik uiszcza z góry raz w miesiącu. Po ukończeniu zajęć uczestnicy nie otrzymają żadnych zaświadczeń ani certyfikatów.

Przychody ze sprzedaży usługi nie mają na celu dążenia do osiągania zysków z prowadzonej działalności, a jedynie pokrywają koszty materiałów wykorzystywanych na zajęciach.

K jest wpisany do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez Burmistrza Miasta X, w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

Warsztaty ceramiki kierowane są formą działalności kulturalnej, która przyczynia się do tworzenia, upowszechniania i ochrony kultury.

- Tworzenie kultury: warsztaty ceramiki stwarzają uczestnikom możliwość tworzenia własnych dzieł, co jest elementem procesu twórczego i przyczynia się do wzbogacania dziedzictwa kulturowego.

- Upowszechnianie kultury: poprzez prezentację wykonanych prac na wystawach lub podczas innych wydarzeń uczestnicy mają możliwość dzielenia się swoją twórczością z innymi, co przyczynia się do upowszechniania kultury.

- Ochrona kultury: warsztaty mogą zainspirować uczestników do poznawania tradycyjnych technik ceramicznych i wzbudzać w nich szacunek dla dziedzictwa kulturowego.

W odpowiedzi na wezwanie wskazali Państwo, że zajęcia ceramiczne organizowane są przez K- samorządową instytucję kultury działającą na podstawie ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Zajęcia te:

- mają charakter edukacyjny i artystyczny, służą rozwijaniu umiejętności manualnych oraz promowaniu kultury i sztuki ceramicznej wśród uczestników - dzieci, młodzieży i dorosłych,

- są prowadzone w ramach działalności statutowej domu kultury, zgodnej z jego misją wspierania rozwoju lokalnej społeczności,

- nie stanowią usług wstępu na imprezy rozrywkowe, widowiska, przedstawienia, koncerty czy inne wydarzenia wymienione w ustawy o VAT,

- nie są usługami wydawniczymi, fonograficznymi, radiowymi, telewizyjnymi ani nie są związane z ochroną praw autorskich,

- nie mają charakteru komercyjnego - opłaty pobierane od uczestników przeznaczane są wyłącznie na zakup materiałów (glina, szkliwa, narzędzia) oraz organizację kolejnych warsztatów; nie generują zysku.

W związku z powyższym uważają Państwo, że organizowane zajęcia nie mieszczą się w katalogu usług, o których mowa w ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem nie podlegają wyłączeniu ze zwolnienia z VAT, o którym mowa wtej ustawy.

Pytanie: Czy prawidłowym jest klasyfikowanie opłaty za zajęcia jako zwolnionej od podatku od towarów i usług zgodnie zart. 43 ust. 1 pkt 33 ?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie przedstawione w piśmie z 21 maja 2025 r.)

Państwa zdaniem zajęcia ceramiczne organizowane przez K podlegają zwolnieniu z podatku VAT na podstawieart. 43 ust. 1 pkt 33ustawy o podatku od towarów i usług jako usługi kulturalne świadczone przez samorządową instytucję kultury, działającą na podstawie przepisów ustawy o działalności kulturalnej.

Zwolnienie ma charakter zarówno podmiotowy, jak i przedmiotowy, ponieważ:
- usługi są świadczone przez jednostkę objętą systemem oświaty (w szerokim rozumieniu instytucji edukacyjno-kulturalnych),
- mają charakter edukacyjny i artystyczny,
- są realizowane w ramach zadań statutowych domu kultury,
- opłaty nie przekraczają kosztów materiałów, a nadwyżki (jeśli występują) są przeznaczane na cele statutowe.

Nie zachodzą również przesłanki wyłączenia tego zwolnienia, o których mowa wart. 43 ust. 19ustawy - zajęcia nie są usługami rozrywkowymi, medialnymi ani komercyjnymi, a ich celem nie jest osiąganie zysku.

W świetle powyższego, uważają Państwo, że opłaty za udział w warsztatach ceramicznych kwalifikują się do zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawieart. 43 ust. 1 pkt 33ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie zustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej "ustawą" lub "ustawą o VAT": Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy lub świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z treści powołanych przepisów art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy wynika, że jednostka organizacyjna wykonująca we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określone w art. 15 ust. 2 ustawy, może działać w charakterze podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347, s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym:

Krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Są Państwo wpisani do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez Burmistrza Miasta X. Prowadzą Państwo warsztaty ceramiki, które są zajęciami grupowymi, zarówno dla dzieci, młodzieży, jak i dla osób dorosłych. Zajęcia sekcji ceramicznej mają celu kształcenie wyobraźni przestrzennej, kształcenie zdolności manualnych, rozwój osób szczególnie utalentowanych, a także pobudzanie kreatywności i twórczości. Sekcja ceramiczna jest także doskonałą terapią dla osób z niepełnosprawnościami.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawieart. 43 ust. 1 pkt 33ustawy prowadzonych przez Państwa warsztatów ceramiki.

Należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Zgodnie zart. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy:

Zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

a) podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną,

b) indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Jednocześnie stosownie do art. 43 ust. 17 ustawy:

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1) nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub

2) ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

W myśl art. 43 ust. 17a ustawy:

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Na podstawie art. 43 ust. 18 ustawy:

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem, że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Zgodnie zart. 43 ust. 19 ustawy:

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33, nie ma zastosowania do:

1) usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach;

2) wstępu:

a) na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego,

b) do wesołych miasteczek, parków rozrywki, cyrków, dyskotek, sal balowych,

c) do parków rekreacyjnych, na plaże i do innych miejsc o charakterze kulturalnym;

3) wstępu oraz wypożyczania wydawnictw w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą;

4) usług związanych z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach;

5) działalności agencji informacyjnych;

6) usług wydawniczych;

7) usług radia i telewizji, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 34;

8) usług ochrony praw.

Ponadto w myśl art. 43 ust. 1 pkt 20 ustawy:

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 36, nie ma zastosowania do usług wymienionych w poz. 47 załącznika nr 3 do ustawy.

W poz. 47 załącznika nr 3 wymieniono:

Usługi związane z zakwaterowaniem.

Analizując powołane wyżej regulacje dotyczące zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego wart. 43 ust. 1 pkt 33ustawy, w zakresie usług kulturalnych zauważenia wymaga, że warunkiem zastosowania ww. zwolnienia od podatku jest spełnienie przesłanki o charakterze podmiotowym odnoszącej się do usługodawcy, jak również przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie będzie miało zastosowania.

Ustawodawca zwalnia od podatku usługi kulturalne świadczone przez ściśle określone grupy podmiotów. Polski prawodawca określił te podmioty, wymieniając je w ww. przepisie, jako: podmioty prawa publicznego; podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym; wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej; indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że wypełniają Państwo przesłankę podmiotową wynikającą zustawy. Z opisu sprawy wynika bowiem, że są Państwo samorządową instytucją kultury, wpisaną do Rejestru Instytucji Kultury Miasta.

W następnej kolejności zbadania wymaga, czy będące przedmiotem wniosku zajęcia ceramiczne wypełniają przesłankę przedmiotową do zastosowania zwolnienia przewidzianego wart. 43 ust. 1 pkt 33 lit. austawy.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie podaje definicji pojęcia "usług kulturalnych". Jego znaczenie należy zatem ustalić na podstawie dostępnej metody wykładni.

W prawie podatkowym pierwszorzędne znaczenie ma wykładnia językowa. Zatem zgodnie z jej regułami, odnosząc się do znaczenia terminu "usługi kulturalne" w języku potocznym, możemy stwierdzić, że pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury, itp. Natomiast kultura to "całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości, zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności.

Kultura dzieli się na: materialną, której zakres pokrywa się z pojęciem cywilizacja i duchową - ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, nauki, moralności funkcjonujących w postaci dzieł artystycznych, wierzeń, obyczajów, a także uznanych wartości, takich jak: prawda, sprawiedliwość, wolność, równość, itp." (Roman Smolski, Marek Smolski, Elżbieta Helena Stadtmüller "Słownik Encyklopedyczny Edukacja Obywatelska" Wydawnictwo Europa, Warszawa 1999).

Encyklopedia Popularna w haśle "kultura" podaje, że jest to "całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie; w skład tak pojętej kultury wchodzą nie tylko wytwory materialne i instytucje społeczne, ale także zasady współżycia społecznego, sposoby postępowania, wzory, kryteria ocen estetycznych i moralnych przyjęte w danej zbiorowości i wyznaczające obowiązujące zachowania" (Encyklopedia Popularna PWN, Wydanie XV, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982).

Przez potoczne rozumienie pojęcia "kultura" możemy zatem uznać całokształt wytworów materialnych i umysłowych społeczności. Takie rozumienie pojęcia "kultura", ma jednak niewielkie znaczenie praktyczne, a już w szczególności nie spełni swojej funkcji w procesie interpretacji prawa podatkowego.

Zgodnie zatem z regułami wykładni prawa, w sytuacji, gdy wykładnia językowa nie przynosi oczekiwanych rezultatów, wskazanym jest sięgnięcie do wykładni systemowej oraz funkcjonalnej. Wykładnia systemowa pozwala na ustalenie zakresu rozumienia pojęcia w znaczeniu, w jakim posługują się nim inne akty prawne należące do systemu prawa (wykładnia systemowa zewnętrzna).

W tym celu należy sięgnąć do ustawy wprost lub pośrednio odnoszącej się do działalności prowadzonej w sferze kulturalnej, tj. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Co prawda definicja działalności kulturalnej w języku prawnym, skonstruowana w oparciu o powyższy akt prawny nie będzie pełna, jednak pozwoli na sprecyzowanie terminów "kultura" oraz "usługi kulturalne" na potrzeby niniejszej interpretacji.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy ustawy z 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (tekst jedn.: Dz. U. z 2024 r. poz. 87), zwanej dalej ustawą o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:

Działalność kulturalna w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.

W myśl art. 2 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:

Formami organizacyjnymi działalności kulturalnej są w szczególności: teatry, opery, operetki, filharmonie, orkiestry, instytucje filmowe, kina, muzea, biblioteki, domy kultury, ogniska artystyczne, galerie sztuki oraz ośrodki badań i dokumentacji w różnych dziedzinach kultury.

Przepis art. 3 ust. 2 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej stanowi, że:

Działalność kulturalna określona w art. 1 ust. 1 nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu odrębnych przepisów.

Stosownie doUstawa z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (tekst jedn.: Dz.U. z 2024 r., poz. 87) ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:

Jednostki samorządu terytorialnego organizują działalność kulturalną, tworząc samorządowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym.

Zgodnie zUstawa z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (tekst jedn.: Dz.U. z 2024 r., poz. 87) ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:

1. Podmioty tworzące instytucje kultury, o których mowa w art. 8 i 9, zwane są dalej organizatorami.

2. Ilekroć w ustawie jest mowa o instytucji kultury bez bliższego określenia - należy przez to rozumieć zarówno państwową, jak i samorządową instytucję kultury.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, działalność kulturalna polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury. Właściwym więc wydaje się przyjęcie, że kultura to ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, funkcjonujących w postaci np. dzieł artystycznych, związanych z twórczością artystyczną (np. o charakterze literackim, naukowym, plastycznym, muzycznym).

Reasumując, za usługi kulturalne możemy uznać usługi polegające na upowszechnianiu i ochronie kultury, przez którą należy rozumieć naturalne i kulturalne dziedzictwo ludzkości o charakterze materialnym i niematerialnym, w szczególności w zakresie historii, nauki i sztuki.

Z opisu sprawy wynika, że uczestnicy zajęć podczas warsztatów ceramiki poznają techniki oraz elementy twórczości ludowej. W celu wyświadczenia usługi realizują Państwo następujące czynności:
- prowadzenie zajęć sekcji ceramicznej,
- organizacja materiałów do pracy,
- doradztwo w procesie twórczym,
- pomoc w doborze odpowiednich technik,
- tworzenie przedmiotów artystycznych i użytkowych,
- wypalanie na biskwit,
- pomoc w procesie szkliwienia,
- wypalanie końcowe,
- katalogowanie prac w postaci fotograficznej,
- wystawa prac na terenie instytucji.

Warsztaty ceramiki kierowane są formą działalności kulturalnej, która przyczynia się do tworzenia, upowszechniania i ochrony kultury.

- Tworzenie kultury: warsztaty ceramiki stwarzają uczestnikom możliwość tworzenia własnych dzieł, co jest elementem procesu twórczego i przyczynia się do wzbogacania dziedzictwa kulturowego.

- Upowszechnianie kultury: poprzez prezentację wykonanych prac na wystawach lub podczas innych wydarzeń uczestnicy mają możliwość dzielenia się swoją twórczością z innymi, co przyczynia się do upowszechniania kultury.

- Ochrona kultury: warsztaty mogą zainspirować uczestników do poznawania tradycyjnych technik ceramicznych i wzbudzać w nich szacunek dla dziedzictwa kulturowego.

Tym samym, w świetle przedstawionych okoliczności sprawy, świadczone przez Państwa ww. usługi tj. warsztaty ceramiki, należy uznać za usługi kulturalne w rozumieniuart. 43 ust. 1 pkt 33ustawy.

W opisie sprawy wskazali Państwo również, że przychody ze sprzedaży usługi nie mają na celu dążenia do osiągania zysków z prowadzonej działalności, a jedynie pokrywają koszty materiałów wykorzystywanych na zajęciach. Ponadto uważają Państwo, że organizowane zajęcia nie mieszczą się w katalogu usług, o których mowa wart. 43 ust. 19ustawy o podatku od towarów i usług.

W konsekwencji należy stwierdzić, że świadczone przez Państwa - samorządową instytucję kultury - ww. usługi kulturalne polegające na prowadzeniu warsztatów ceramiki, korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, zgodnie zart. 43 ust. 1 pkt 33 lit. austawy.

Tym samym Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytań). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy i własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa - rozpatrzone.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2025 r. poz. 111 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2024 r. poz. 935 z późn. zm., dalej jako "PPSA".

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.